08 Engelse les

Engelse les

Het Amerikaanse lesrooster(elke dag hetzelfde schema) hangt in de school en is inmiddels 4 keer veranderd. De Amerikaanse vrijwilligster Britta kwam niet op tijd voor haar eigen les omdat ze net voor haar les het lesrooster hadden gewijzigd zonder het haar te zeggen. Sowieso is het heel lastig om een heel duidelijk antwoord te krijgen. De Indiase mensen hier zeggen nooit nee maar een ja die er tussenin is, ze wiebelen de hele tijd met een hoofd als antwoord op elke vraag, lekker duidelijk.

Luit en Muze zijn begonnen wat lessen te volgen en Erlend en ik kijken soms mee. Vooral de Engelse les is hilarisch maar wel ongelooflijk goed. De kinderen moeten om de beurt iets opzeggen en het dan allemaal nazeggen, alles wordt opgedreund en geautomatiseerd, de Nederlanders kunnen daar wat van leren. Alleen is het jammer dat de Engelse leraar mij niet verstond toen ik wat in het Engels vroeg. Hun uitspraak is heel anders en hij verbeterde Luit met zijn uitspraak toen hij als enigste iets goed uitsprak. Ze moeten het ook engels spellen dus je hoort bijvoorbeeld 15 keer, cat c. a. t. cat, man, m. a. n. man, etc. Ook schijven ze de letters anders op en Luit nam dit meteen over, daar gaat zijn mooie handschrift.

Muze was zo geschrokken van het feit actief te moeten deelnemen in de klas dat ze niet meer naar de Engelse les durft (ze deed het heel goed). Rajagopal (stichter van de school en Kuttuleraar) gaf me de raad kinderen nooit te dwingen en haar de kans te geven nog wat langer te wennen aan het hete klimaat en de andere veranderingen. Muze was gelijk blij en komt nu bij mij in de buurt zitten tekenen of knutselen als ik de naailes geef of hun schooluniformen afmaak. 

Heet is het inderdaad. ’s Nachts slapen we de hele nacht met de fan f. a. n. fan aan. Zo’n ding waarmee je heel makkelijk je vingers kunt afsnijden. Het zweet gutste gisteren van onze lijven toen we de tweedehandse speeltjes rond deelden, oude speelgoedjes van Luit, Muze, Lisanne en Dourian uit Goes. Eerst mochten de kleinste kinderen kiezen uit deze berg Nederlandse speeltjes en dat koste ze heel veel moeite. Het was alsof ik de vliegen van me af moest slaan. Iedereen wilde er 2 of er 1 ruilen. Uiteindelijk na veel zweten en water drinken heeft iedereen een aandenken, pfew.

Om 16:00 uur zaten we in de muziek les met jonge kinderen. Hier hebben ze een hele aparte muziektaal met klanken en ritmes die ze uit hun hoofd leren. In kleermakerszit dreunden ze eindeloos klankenreeksen op met handengeklap of het daarbij op de knieen kloppen, iedere keer een ander schema: erg goede hersengymnastiek! Ik wil dit graag leren. 

Mijn conclusie over het leersysteem hier is dat de kinderen een jaar voorlopen en ik onder de indruk ben. De kinderen zijn gedisciplineerd, erg behulpzaam en heel erg geconcentreerd. Ze hebben lessen van 7:30 tot 17:00 en daarna doen ze ook nog huiswerk!!! Ze spelen dan natuurlijk ook geen computerspelletjes dus hebben tijd over. Ontzag!!!