12 Blote voeten

Blote voeten

We zitten nu een maand hier en verbazen ons over van alles. De grote jongens helpen zaterdag om de grond te bewerken voor voedsel. Een jongen, Pouveorson, was door een handgrote!!schorpioen gebeten, dat gebeurt hier natuurlijk vaker omdat ze met blote voeten lopen. Veel Indiase mensen lopen en fietsen zelfs in de stad op blote voeten. De begeleiders hebben zijn been afgebonden met een lap stof zodat het gif niet snel omhoog gaat en hebben hem een blad gegeven om op te kauwen (wat zou dit zijn?). Daarna heeft een oppasser hem snel naar het ziekenhuis in de buurt gebracht. Hij was al weer snel terug met een tegengif pil en weer zo gezond als een vis; gebeten worden door een schorpioen is hier geen grote aandoening. Haridas, een andere jongen, vertelde dat hij een maand geleden in de zomervakantie zelf ook gebeten was in zijn dorp door een kleinere schorpioen, hij speelde toen buiten met wat vriendjes.

Het zou wat zijn als iedereen in Nederland op blote voeten loopt. Dat deden ze bij ons in het stenen tijdperk ook niet (dat kwam waarschijnlijk door het koude weer). Misschien zitten er hier nog veel resten van een oerbestaan, want erg ergonomisch is het zitten in kleermakerszit op de betonnen grond niet. Men blijft er waarschijnlijk wel leniger door. We eten dus gezellig op de grond in de keuken en krijgen uit metalen emmers rijst en allerlei doorgekookte groente curries die altijd te scherp zijn. “Goed voor de doorstroming”, zeggen zij. Doordat we het eten met onze rechterhand eten, voelen we de structuur van het eten goed. Iedereen kneedt het eten met een volle hand, Erlend heeft hier zelfs blaartjes op zijn vingers door. Ik probeer mijn etenswaren netjes gescheiden te eten en moet erg mijn best doen. We hangen boven ons metalen bord en kunnen niet opstaan omdat we zo vies zijn; gelukkig komen de oudste leerlingen langs met meer eten. Ze brengen meer rijst en een soort soep die ze over de rijst doen om daarmee de laatste restjes wegspoelen. Ik neem die “resam” niet meer omdat ik bijna stikte doordat de pittige soep te ver achter in mijn keel kwam. Een antwoord op de vraag: “Kun je van alleen rijst leven is?” is: “Ja, dat kan”; de vraag is dan natuurlijk wel hoe de ontlasting eruit ziet. Indiase mensen leven gemiddeld korter en zijn veel kleiner. Dit geeft een beeld hoe gezond ze zijn.

Als het eten klaar is, moeten we onze voederbak zelf afspoelen. We lopen dan naar buiten over de hete stenen, die zo heet zijn dat alleen wij Westerlingen een sprintje trekken. De stenen wasbak lijkt op die in een stal. Gelukkig staat deze onder een palmboom zodat we daar even kunnen staan om ons bord met de hand af te spoelen. s’ Avonds spoelen we ons bord af in de keuken in een stenen bak met kranen en we lopen dan door de afgespoelde rijst. Je broekspijpen worden dan altijd nat. Dit komt goed uit, want alles droogt toch heel snel en we frissen er van op. De linkerhand is voor het schoonmaken van je schone delen, ze gebruiken hier geen wc papier maar een straal water, heerlijk! Ook is het handig dat de mensen hier overal kunnen slapen. Ze hebben geen bed nodig, want ze slapen gewoon op de harde grond op een rieten matje met een laken en een kussen.

Loopt de ontwikkeling wat achter? De kinderen zien er hier veel jonger uit en door weinig contact met buitenwereld zijn ze ook jonger. Ze zijn kleiner en niet zo wereldwijs doordat de kinderen nog niet geïnfecteerd zijn met het computervirus, wat zeker een voordeel is. Ik vroeg aan Haridas: “Wat wil je voor je verjaardag hebben?”. Hij wou snoep geven en liefde krijgen!! Luit heeft een vriendje van 13, Anbrasan, die vooral heel aardig en behulpzaam is. Muze vind een meisje van 11, Abirami, het leukst. Muze is de jongste maar zeker niet de kleinste. Een nieuw tijdperk is aangebroken: namelijk het blote voeten tijdperk!